کودکی کن...

با تو می گویم تو جلوه عشق قدیمی و جاودان من وپدر

فرزندم،دخترم،خورشیدم،جانانم نمیخواهم زود بزرگ شوی،زود بفهمی و زوددرک کنی.

دوست دارم سالهای کودکی ات را کودکی کنی. به وقتش بزرگ میشوی.

دوست دارم به اقتضای سنت بچه گی کنی،مخالفت کنی، لجبازی کنی،گریه کنی، شیطنت کنی،بازی کنی،بخندی.

دوست ندارم هرآنچه به تو دیکته میشود بپذیری ودر کودکی عنوان پرطمطراق خانم را بردوش بکشی.

دوست ندارم کودکی باشی که به اشاره واراده ما بنشینی،بلندشوی،شیطنت دنکنی و این برای من دستمایه ای شود جهت پز به دیگران در تربیت درست تو بدون اینکه بدانم با روح تو چه کرده ام.

گاهی سرکشی و مخالفت هم بدنیست و چاشنی شیرینیس. صدای قهقهایه هایت مستانه ات رابشنوم و صدای هق هق گریه هایت. هیچکدام عیب نیستن.

کودکی کن تا دربزرگی از بزرگ شدنت راضی باشی.

فرزندم به وقتش بزرگ میشوی.روحت زیبا بزرگ می شود.

تمام روشنی ها فانوس راهت...